Kim jest mistrz duchowy?

Fragment wykładu Guru Maharaja pod tytułem „Historia o Nila Alwarze”.

Z języka niemieckiego przetłumaczyła Jalangi devi dasi,

(Acaryopasanam Nr 4, czerwiec 1996)

Srila Prabhupada powiedział, że mistrz duchowy jest reprezentantem Kryszny, Wisznu i Vaisnavów. Zrozumienie faktu, że mistrz duchowy rzeczywiście jest zaufanym sługą Kryszny. Jego reprezentantem i tylko przez zadowolenie jego osoby możliwe jest zadowolenie Kryszny jest właściwym zrozumieniem pozycji mistrza duchowego. Ale nie można go zadowolić służąc tylko jemu i ignorując innych Vaisnavów. Dlatego Vaisnavów nazywamy ‘Prabhu’, należy bowiem postrzegac ich jako reprezentantów mistrza duchowego. Służąc im możemy służyć mistrzowi duchowemu, który cieszy się widząc, jak jego uczniowie zadowalają swoich braci duchowych. Wszystko jest więc ze sobą połączone. Gdy tylko ktoś zrozumie pozycję mistrza duchowego, zrozumie też, że poprzez jego osobę zyskuje okazję służenia Vaisnavom, zarówno tym z którymi się stykamy, jak również obecnym pośrednio – całemu światu Vaishnavów, guru-parampara, wszystkim sługom Kryszny, Jego rodzinie. Poprzez osobę mistrza duchowego możemy tak naprawdę służyc wszystkim. Sastry podkreślają ważność zrealizowania tego kim jest mistrz duchowy. Jak mowi Kryszna:

acaryam mam vijaniyam navamanyeta karhicit

„Należy zrozumieć, że guru, mistrz duchowy nie jest różny ode Mnie Samego”.

Reprezentuje on wszystkie devy, wielkie osobistości, nawet półbogów Brahmę i Sivę, wszyscy się w nim zawierają. Navamanyeta karhicit – dlatego nienalezy pod żadnym względem go lekceważyć. Taka jest wypowiedź Kryszny. Jednak poznawanie tego kim jest guru przychodzi z czasem, uczymy się tego po prostu służąc mu. W gruncie rzeczy jest to życiowe zadanie: nauczyć się jak właściwie cenić mistrza duchowego. Na początku nie potrafimy go właściwie docenić. Jako osoby początkujące w służbie oddania nie jesteśmy kwalifikowani, aby rozpoznać jego pozycję jako Vaisnavy. Dobrze wiemy, że jest on zaawansowany, ale nie mamy pojęcia co to oznacza. Nauczenie się tego jest naszym obowiązkiem. W gruncie rzeczy jest to naszym głównym obowiązkiem, i tego właśnie uczymy się poprzez służbę, jak to pięknie powiedział Prahlada Maharaja – kąpiąc się w kurzu abisekam padarajo, pochodzącym z lotosowych stóp Vaisnavów.